Άννα Α. Αραϊλούδη Εγγεγραμμένη Σχολική/Εκπαιδευτική Ψυχολόγος
Υπηρεσίες Ψυχικής Υγείας σε Παιδιά, Εφήβους και Γονείς
Υπηρεσίες
Ψυχο-διαγνωστική Αξιολόγηση Παιδιού/Εφήβου
"Η αξιολόγηση είναι απαραίτητη για τη δημιουργία μιας εξατομικευμένης παρέμβασης και ενός ολιστικού θεραπευτικού πλάνου"
Ποιός/-ά θα πρέπει να υπόκειται σε ψυχοδιαγνωστική αξιολόγηση;
Μαθητές/-τριες με υποψία μαθησιακών δυσκολιών, με ΔΕΠ/-Υ, με διαταραχή αυτιστικού φάσματος, με αδυναμία στη μνήμη & στη συγκέντρωση, με δυσκολία στην έκφραση του λόγου, με ελλείμματα στον οπτικο-κινητικό συντονισμό και στην ταχύτητα επεξεργασίας κ.α
Τι περιλαμβάνει μια αξιολόγηση;
- Συνεντεύξεις με εκπαιδευτικούς, γονείς, θεραπευτές & συνοδούς
- Συμπλήρωση ερωτηματολογίων από γονείς, από το σχολείο και από το παιδί (αν είναι έφηβος)
- Κλινική παρατήρηση του παιδιού
- Χορήγηση σταθμισμένων ψυχομετρικών εργαλείων: (WISC-V, WPSSI-III, Vineland-II – Αξιολόγηση λειτουργικότητας, Τεστ – Α Ανάγνωσης, Τεστ – Πόρποδα (φωνολογικών ικανοτήτων),Τεστ - Μνήμης, Τεστ ΛΑΜΔΑ – εργαλείο διαγνωστικής διερεύνησης δυσκολιών στο γραπτό λόγο, Achenbach κλινικά & ανιχνευτικά ερωτηματολόγια
- Κλίμακα αξιολόγησης συμπτωμάτων αυτισμού, ερωτηματολόγια για ΔΕΠΥ, μαθησιακό έλεγχος, σχολική ετοιμότητα
- Συνάντηση με τους γονείς για τα αποτελέσματα
Πόσο διαρκεί μια αξιολόγηση; Συνήθως διαρκεί 1,5 – 2 μήνες.
Συμβουλευτική Γονέων
"Το περιβάλλον του παιδιού είναι κυρίως οι γονείς και μια παρέμβαση που στοχεύει στους γονείς, μπορεί να αλλάξει σημαντικά το περιβάλλον του παιδιού"
Ποιοι παραπέμπονται για συμβουλευτική γονέων;
Όλοι οι γονείς που χρειάζονται μια καθοδήγηση στον γονεϊκό τους ρόλο. Η υπηρεσία αυτή επικεντρώνεται αποκλειστικά και μόνο σε συνεδρίες και με τους δύο γονείς του ανήλικου. Οι συνεδρίες αυτές αφορούν πληθώρα καθημερινών θεμάτων που μπορεί να απασχολούν την οικογένεια. Ενδεικτικά παρατίθενται τα παρακάτω:
- Οριοθέτηση και υγιής επικοινωνία
- Διαχείριση συμπεριφορών παιδιών με Αυτισμό, ΔΕΠ/Υ, Νοητική Αδυναμία, Μαθησιακές Δυσκολίες κλπ.
- Διαχείριση άγχους
- Αντιμετώπιση αλλαγών στο οικογενειακό σύστημα (πένθος και απώλεια στην οικογένεια, διαζύγιο, ασθένεια ενός γονέα κλπ.)
- Ενίσχυση κοινωνικών και επικοινωνιακών δεξιοτήτων
- Διαχείριση συγκρούσεων και ζήλιας μεταξύ αδερφών
- Προετοιμασία ερχομού ενός νέου παιδιού
- Διαχείριση θυμού και επιθετικότητας
- Αντιμετώπιση φοβιών
- Άγχος αποχωρισμού και σχολική άρνηση
- Επίτευξη αναπτυξιακών ορόσημων (π.χ. διακοπή θηλασμού, παρέμβαση για την νυχτερινή ενούρηση, μετάβαση στο δωμάτιό του κλπ.)
Ατομική παρέμβαση στο παιδί/έφηβο
«Μην ανησυχείτε που τα παιδιά σας, δεν σας ακούν ποτέ. Να ανησυχείτε ότι σας παρακολουθούν πάντα!» — Ρόμπερτ Φούλγκουμ «Κάθε παιδί είναι ένα διαφορετικό είδος λουλουδιού και όλα μαζί κάνουν αυτόν τον κόσμο έναν όμορφο κήπο»
Πότε θα πρέπει να παραπέμπεται ένα παιδί σε ατομική θεραπεία/παρέμβαση από σχολικό ψυχολόγο;
- Όταν έχει διαγνωστεί με κάποια νευρο-αναπτυξιακή διαταραχή, όπως η Διαταραχή Αυτιστικού Φάσματος, η Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής με ή χωρίς Yπερκινητικότητα, η Νοητική Αδυναμία, οι Μαθησιακές Δυσκολίες κλπ.
- Όταν το παιδί βιώνει υψηλά επίπεδα άγχους που παρεμβαίνουν στην καθημερινή λειτουργικότητά του: π.χ. σχολική άρνηση, ψυχοσωματικό άγχος, έναρξη νέων φοβιών, προσκόλληση σε ενήλικες, δυσκολίες στον ύπνο, επιλεκτική αλαλία, ψυχαναγκασμούς, κοινωνικό άγχος κλπ.
- Όταν το παιδί δυσκολεύεται να διαχειριστεί το θυμό του και εμφανίζει έντονες συμπεριφορές, όπως η επιθετικότητα, η παραβατικότητα, καθώς και παρορμητική συμπεριφορά που παρεμβαίνουν στο σχολικό/ οικογενειακό ή μαθησιακό περιβάλλον του.
- Όταν το παιδί βιώσει κάποια έντονη αλλαγή στη ζωή του, όπως η απώλεια οικογενειακού μέλους, αλλαγή χώρας/σχολείου, διαζύγιο, η εμφάνιση κάποιας ασθένειας κλπ.
- Όταν το παιδί βιώνει δυσφορία με την αυτο-εικόνα του και εμφανίζει μειωμένη αυτοπεποίθηση ή/και ξαφνική απομόνωση.
- Όταν το παιδί έχει βιώσει κοινωνικό αποκλεισμό ή σχολικό εκφοβισμό ή έχει υποστεί κάποιο τραύμα κ.α.
Οι ατομικές συνεδρίες με το παιδί ή τον έφηβο γίνονται σε εβδομαδιαία βάση. Ενδεικτικά είναι ορισμένα από τα παραπάνω θέματα που μπορεί να παραπεμφθούν τα παιδιά σε ατομική παρέμβαση. Στόχος είναι πάντα η δημιουργία μιας υγιής θεραπευτικής σχέσης με το παιδί, που θα το βοηθήσει να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις του μέσα σε ένα ασφαλές περιβάλλον, η δημιουργία ενός θεραπευτικού πλάνου με γνώμονα πρωτίστως τις ανάγκες της οικογένειας και η διαρκής και συνεχής υποστήριξή της.